In ziekenhuis hoorde Mauro dat zijn netvlies was afgestorven: ‘Alsof ik door smalle koker kijk’

Noem hem geen zorgenkindje en op medelijden zit hij al helemaal niet te wachten. Mauro is Mauro. Hij heeft leren leven met zijn gehoorbeperking. Toch moest de levendige, open tiener even slikken toen enkele jaren geleden ineens zijn zicht afnam. Hij hoopt dat hij ‘iets’ kan blijven zien, en daar heeft hij de hulp van zebravisjes bij nodig. ,,De kaarten zijn geschud zoals ze geschud zijn, dus ik probeer er maar het beste van te maken.”