Voor de een is de hoofddoek een bewuste keuze, voor de ander niet

Zelfs in Rotterdam-Zuid droegen meisjes op de basisschool in de jaren negentig nog geen hoofddoek. Dat begonnen ze pas te doen in hun tiener- of volwassen jaren. Op de middelbare school zag ik meisjes soms voor schooltijd een hoofddoek in hun tas proppen. Op de universiteit zag ik meiden juist stralen op de eerste draagdag, vaak tijdens de Ramadan: dit was voor hen hét moment om een hoofddoek te gaan dragen. Het was toen al zo klaar als een klontje dat de een hem vrijwillig droeg en de ander niet.